Vader is overleden en zijn laatste wens is een thuisopbaring, kan dat nog?
Als uitvaartverzorger wil je niets liever dan tegemoet komen aan de wensen van de overledene en de nabestaanden. Ook als dat risico’s met zich meebrengt. Er is nog zoveel niet bekend over het virus. Maar inmiddels wel genoeg om aan de basis te weten hoe je veilig kunt handelen. Die thuisopbaring is dan ook verzorgd. Wij blijven dat, als het veilig kan, doen. Onze medewerkers staan dag en nacht klaar om op pad te gaan.
Een van hen vertelde ons dat ze uiteindelijk, na alle inspanning die het met zich meebracht, toch met een goed gevoel weg ging. Natuurlijk doet het pijn om geen handen te mogen schudden, anderhalve meter afstand in acht te moeten nemen en je werkzaamheden in een wit pak met volledige persoonlijke beschermingsmiddelen uit te moeten voeren.
Zo bezig zijn met de voorwaarden om veilig te werken én er dan in slagen om de nabestaanden nabijheid te bieden die op dat moment zo nodig is dat is niet vanzelfsprekend. Dat vraagt focus, empathie, creativiteit en vakkennis.
Maar als vader dan uiteindelijk thuis op zijn eigen vertrouwde plekje opgebaard ligt en je de laatste wens zo hebt kunnen vervullen dan mag je ook tevreden zijn én veel meer dan dat. Dan verdien je respect.